GURBET ELİNDE
Baðlandým kaldým hey gurbet eline,
Anamdan babamdan ayýrdý beni.
Aldým sazýmý da vurdum teline
Vefalý yar diye çaðýrdý beni.
Gözü yaþlý annem yoluma bakar,
Vuslatýn ateþi sinemi yakar.
Sýkýntý ,üzüntü içime akar,
Önüme set çekti devirdi beni.
Duygusuz insanlar saðým ve solum.
Karadýr þu yazým,kýrýktýr kolum.
Yoðruldum çileyle zikzaklý yolum.
Feleðin çemberi çevirdi beni.
Bir girdaba düþtüm çekerim bitmez,
Nefsim isyan eder,sabýrlar yetmez.
Öyle insan var ki beþ para etmez,
Kinayi söz ile kavurdu beni.
Özgür,ün içinde bir ýþýk yanar,
Gördüðü rüyayý her daim anar
Dertleri içinde yýllardýr kanar,
Acý fýrtýnalar savurdu beni.
Kâzým ÖZGÜR 24-TEMMUZ-2007
ESKÝÞEHÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.