Güneþ her gün veda edip, Tepelerin ardýna giderken, Kurulur umutlarýmýn hepsine daraðacý. Gardiyanlar, Kalplerini kilitli çelik kasalara hapsedip, Alýp getirirler tek,tek Gözlerini baðladýklarý mahkûmlarý. Boyunlarýna ilmek takýlýnca Damla,damla kirpiklerimden iner, Yüzümden süzülüp, Gönlüme akarlar. Özümdeki ateþle kor olur yanar, Yandýkça özlenen anýlýr. Andýkça öyle bir an gelir, Öyle bir hal olur ki. O da yanýnda yanar sabaha kadar. Sosyal Medyada Paylaşın:
sızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.