sa
BİZİM SOKAK
Alçak damlý evimin penceresi,
Bahçemde büyüttüðüm aðaçlarýn arasýndan,
Çocukluðumun geçtiði sokaða bakar,
Bu sokaktan her gün bir hayat akar,
Bir kadýn çocuðuyla kaldýrýmdan geçiyor.
Çocuðun ayaðý taþa takýlýyor.
Annesi düþtü diye kýzýyor.
Çocuk avazý çýktýðý kadar baðýrýyor.
Çocuklar taþtan kale yapmýþlar,
Çýðlýk çýðlýða oyun oynuyorlar.
Kenarda bir çocuk elini aðzýna sokmuþ,
Oyuna alýnmayý bekliyor.
Yaþlý adam ha bire söyleniyor.
Çocuklarý bahçeden kovalýyor.
Yaramazlar olmadan erikleri koparýyor
Çocuklar ellerinde bir avuç erik, kaçýyor
Kadýnlar kapýnýn önüne oturuyor.
Ellerinde týðlarý oya örüyor.
Küçük çocuk annesini çekiþtiriyor.
Kadýnlar hep bir aðýzdan konuþuyor.
Adamlar dutlu kahvede oturuyor
Kahveci elinde tepsi çay getiriyor
Vatan, millet, ekonomi, siyaset konuþuyor.
Yolda bir parti arabasý baðýrarak geçiyor.
Bu sokaktan her gün bir hayat akýyor.
24/03/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.