Can diyor, —Haber verin’ Baðýrýyor þair, Yüreði militan, ensesinden yaralý —Koþun eli kalem tutan...’ Sesine kimlikler asýlýyor, Ýlmek ilmek ilikleniyor hayat gözlerinin önüne. Can diyor; —bu gece hüzne dizilecek þehrim’ —Cümle, cümle edilip —Bir de þiir asacaklar boynuna... (Erdoðan Ateþ)
Ya, Gözlerinde emekleyen körpe intihara ne demeli can! Alaz alaz yüreðini görürüm Bir de Yüzünün Soðuk demirlerinde.
Korkarým, Kalleþ bir þehre kurban gideceksin. Þimdi, Hangi eli kalem tutan kaldýrýp da baþýný Aðrýyan yanlarýndan yakar aðýtýný. Hangi þiirlerde geçer felaketin Ya, Ayaklarýnýn dibinde uluyan Ýhanete ne demeli... (Kýrkikindi)
Korkma! Can... Bu þehir ayaklarýndan asýlacak! Az sonra felaketi olacaðým kalleþin Bin aðýt yetmeyecek ummana. Aðlayacak þiir yýkýlacak ihanet... (Erdoðan Ateþ )
Çok deðerli kalem dostum KIRKÝKÝNDÝ... Dört Nisan 2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erdoğan Ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.