Geriye kalaný bölüþelim seninle, Kýyamam bilirsin. Sevdamýzý götür sen, Koynumu da yanýnda, üþüyebilirsin... Yaralarýný býrak, Kabuk baðlarým kanadýkça. Geceler sende kalsýn caným Aðlamam nasýlsa daha. Tüm kýrgýnlýklarýný býrak giderken, Olur ya belki anlamaya çalýþýrým. Eylül saçlarýmda kalsýn, Bir de izninle doðum günün, Sen mevsimlerimizi götür. Bir de saklý düþlerimizi anlarsýn ya... Ne yapayým deme, Sana yazýmý da götür, Kara yazýmý, Ýsyan edesin gelir bir gün. Sen bilirsin, Ellerini býrakmak istersen, Gözlerini götür ama. ............
Evet, -Toplandýn mý caným? Hadi git artýk!
Ha! Aklýma gelmiþken; Çocukluðumu býrak bende, Belki mýzýkçýlýk yaparým arkandan...
(üç nisan iki bin yedi)
...Erdoðan Ateþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erdoğan Ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.