MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kör Bir Resimdi Şiir (Nevruz Manifestolu Yurt Destanı )
saitacikgoz

Kör Bir Resimdi Şiir (Nevruz Manifestolu Yurt Destanı )




I

köre resim bir þiirdir bu
yüreðinin parmak uçlarýyla oku !

burasý içimizde aþk ekinli
ayrýklar sarmýþ çiçekli yurt
ah, yüreðimin mavzeri
bir tanem
ateþlenen nevruzumun namlusu !
her bahar
sancýlý açarsýn
aþkýný ölümüne sevdiðim kavgam

bak,
bu genç kýzýn yüzünde
tanyeri utancý kýzýl
el elinden açýlmýþtý telli duvaðý

þunlar
hain hançerin zehrini içen yurt sevdalýlarý
karayerin dar hücresinde tutuklu düþleri
burasý
tarihin meydanlar çýkmazý
duvara yüklenirken kadýnlar
sekerek yürüyorduk
düþünce kaplarýmýzda
kendi öz çocuklarýmýzýn attýðý taþlardan
kan sýzýyordu inançlarýmýza
þubat yeline karýþýp buzul kýrýyorduk bulutlardan
aðýtlar çoktu
þiir, kör bir resim oluyordu aðlamaktan

rüzgâr ne kadar karýþýk esiyordu deli
sanýrsýn Ahýr Daðý rüzgârý
Aðrý Daðý doruðu
ceylanlar büzen yel
tutunduðumuz insan dallarý
incir aðacýnca çürük
kör bir resme dönüyordu þiir
sarýlýyordu sabrýma


II

gökler nehirlere dökülüyor bizi terk edip
kuruyor baðrýmýzda boz stepler
bir þehrin neþter yarasýnda sýzýsý daðýlýyor hanelerine
bedavacý , çöl çadýrlarýnda oynatýp borsayý iman þýrasý içiyor
kadýnlar eteklerini tutarak açlýk topluyorlar politik sadakalarda
rüzgarýn öfkesinde çöle çevirili kýblenin
karanlýðýndan güneyikler kuruyor
siyah perdeler dikiyor penceresine þehir kenarlarýna perdeci
köre resim bir þiirdir bu
yüreðin parmak uçlarýyla oku !

kutsal topraklarýnda yürüdü yurdun
umutsuzluk girdabýndan dönüyor biri daha
rüzðârý alýnmýþ belinden
illizyon seanslarýna düþtü söz
söndürüyor denizin gemiyle seviþmesini
bir rüzðâr müebbet düþüyor yanlýzlýða


denizin mermisi dalgalar direncini koparýr yelkenlerin
onca kavgalarýmýzýn müebbet hükmüdür savunmamýz kýyýda cansýz
bir namluya sürer gibi sürmeli
silkelemeliyim
yüreðimden
ceylan düþümü

köre resim bir þiir oldukça bu
yüreðime dokunur
yorgunum
yoruldum
kimsenin bilmediði bir zaman yaylasýnda
gergef örgülü saçlarýna çözülen aþk otaðý bekleyiþimle



yalnýzlýðýmýn elinden bulutla gelen sabah tutup gidiyor
gözlerim , umudu tüm renkleriyle çaðýr !
ölümün sahiline sürüklenen kavgama yoldaþ olsun
gizemli gelincik kokularýndan kan akýyor topraðýmýn
kör bir resimin kýzýlýna deðiyor þiir
yüreðime doluyor

kýþlarýnda uzun yolculuktan
bak nasýl da yorgun omuzlarýmýz
kuþlarýn göçlerince aðzýmýz soluyordu
saðalým haydi uçurtma iplerini yine sonsuza
çoktan geldi, çýkýna göç sarýp çýkma vaktimiz

III

ey,on ikinci dalga,
bana da bir yer aç !
beni de at zindanýn en softasýna

görüþe gelmeyin kardeþim
görüþe gelmeyin
karanlýk sülüet çizmez hücreye!
ses yollayýn yanýk türkülerden
harlansýn þiirim


el deðmemiþ bir yurt için
kýrlangýçlarýmýzda onca telaþ
kapattý
Kýzýl , Ak, Kara
tüm renkli denizlerimizi
yükünü dolduruyor yüzsüz
iþbirlikçi binlerce firavun
fahiþe bir erkek melezi sýrtýnda
tiran karanlýklarla örttü üstlerimizi


cemreler düþmeden ölmesin diyedir
bulutlarý çözüþü kanatlarýnyla delice
dökülür elbet yaðmur
aðaç bolluk/ su bereket/
keyifleri yeþerecektir duygularýmýzýn gücündeki ateþ
ve bir gül kokusunda demiri dövülecek azmimizin


yirmi bir martta güllerin
genç boynunu koparan eylüllerin adý silinsin
günakýtanlardan
on ikiyi yýrtmaya giderim belasýný
gün gelir çeliðin ocaðýnda harlanýr insan
delecek yazgýyý demir eriten destanýmýz
demirciler denize sefere çýkacaktýr
dalga örslerinde dövülen yüreðimizle
baðýmsýzlýða çifte su verip yürüyoruz

nevruz kutlamalarýnda geleceðin
cehennemin üstünden atlayacaðýz cennetin tubasýna
yanacak petrolsüz lastikler
sevda marka ve biraz da ulusal sermayeli globalsiz bir baharda
polis- kentlerinin üstünde ehli keyf tiryaki çaylar içecek
yurt güzelliðine içi rahat sevgi bakýþlarýný daðýtarak


genaral,
bak burasý
Usa deðil genaral !
seni
çoktan anladýk
sivil rabtiyeleri ve zabtiyelerinle
kültürü ayný kültüre öldürtürken
dizildi yurt üstüne
doðanýn giysilerindeki renkler
gün nevruz günüdür
baþý dik
halaya durur sýra daðlarýmýz

kör bir resimdir þiir
bir ölüm i mgesine düþmeden daha bir fil gibi
tenhada vurulur
gözleri baðlanýp gökyüzünde bin yýldýz
Guantanamonuzla
insan onuruna akan zehir ve ekindeki kiriniz
Sivil rabtiyeler,
olta atarken köpüklerin
yapýþýp yalvaracak adýmlarýmýza da
yüreðine dokundu birkez yurdumun

köre bir resimdir bu
yüreðinin parmak uçlarýyla oku !
ah, yüreðimin mavzeri
bir tanem
ateþlenen nevruzumun namlusu !
her bahar
sancýlý doðar...




Sait Açýkgöz

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.