Yıldızlar Ağlaşırken Hilâlle Öpüştü
Âdemden bu deme döküldü damla damla naðmeler
Havada saba makamýnda ezan sesi heybeti
Mukaddes ses tek tuþa mahçup
Daha fasih, makamýnda bir þarkýyý çýnlatýrken
Öyle bir ah çekti ki!
Rabbinin kulisine andaç taþýdý
Neyin nesisin kimlerdensin adýn ne?
Eser býrakmada geleceðe yadigâr
Girecek gecelere tutsak
Her vakit güneþinden kentler ýpýslak
Þafakta güzelliði daha ayartýcýydý
Ödeyeceðiz romantizmin bedelini
Ayýrdedici bir sözdür içe titreyiþini
Mutlaka sol memesi altýnda cevher düðümü
Sevgiyi ibadet eder gibi entarisinin içinde taþýdý
Lekesiz aydýnlýðý, güneþe demirliyken
Birden bire kayar gibi venüsçarýðý
Saçýnda bir yýldýzla boþladý Venüssü
Ya o çoban süsü rehin kaldý caný gönülde
Verebileceðinden fazla sevgi beklemez karþýlýðýnda
O dedi ki
Nesilden nesle nasýl nakletsem
Sevgi benim mayam hep ýþýk bir sýð kaynaðýyým Þehirlere düþtü uzaktan sesi
Þarký söylemeye baþladý
Ama rast perdesinden bir þey deðildi
Kimseler bilmezdi hangi nesilden geldi
Adýný bilmesen de olur
Güneþ bir parýltý bekledi
Bin yýldýzdan vazgeçti madara oldu
Bize rakip biri var
Kudurmuþ diller kelimelere yer býrakmýyorlar
Kýz debdebesi güzel sevda diliydi
Islak bir þiir gibi
Dingindir þimdi yüreði.
Rast perdesinden bir þey iþleniþ biçimiydi
Genç çocuk yaþlý ve ihtiyar herkes severdi
Konuþ, bu senin ana dilindir.
Ender bulunan sevgi diliyle anlattýda þafaðýn bitimine
O dedi ki:
Sevgini paylaþ sakladýðýn sevgi ne iþe yarar?
Ýþte Sevgi kaynaðýn!
Alaz alaz yüreðindeki kendine mahsus sevgi bereketti.
Annesini sevmeyen canlýlarý sever miydi? Gerçekçiydi
Yalan söylemezdi yani
Onun yüreciði gibi sabahýn serin esintisi
Aralarýnda bu huzurlu çatýþma
Dünya baþladýðýndan beri henüz tanýdý böylesini
Göðün mavi beyaz ýþýðý büründü toza
Ýþte yerleþmiþ ýþýðý gök avizesine
Bilenler dediler ki
Aþktan yaslý yeteneði güfte dilli
Sözleri daha fasih çýkarmak için
Hafif þapýrtýlarla oynayan kýrmýzý dudaklarýna takýlýyordu
Göklerden bir ses kulaðýna iliþti
Geç kaldýnýz ýþýklar gölgelendi, affedin
Eyvah yaþ otuz!
Aþkýn iþi bu
Aklýmý unutmuþum onun yüzünde
Vazgeç gayri, sil at aklýndan
Gürültü yapar derinden
Þikâyet etmem bu defa
Ömrünün gölgesi daðýlsýn sana bana
Hýrsýz mahsus nazamý yanam
Þafak dedi tan dedi gelecek
Ah daha kaç vakit gelmeyecek ve geçecek
Aydýnlanan þehirlere düþecek
O dedi ki:
Ey þaþkýn
Soru sorma, cevabým tek;
Beni bekleyende söylese
Bürünsün istersen bu gölge sana
Bekliyorken hazýr olda
Edebiyat bilimi öðretildi bana
Ben çoktandýr ant içtim
Hep ayný sözü fýsýldýyorum baðýþla
Davudi sesi, adabýmuaþeret
Terbiyesi hem sana hem bana sevdirmiþti
Mukaddes kapý eþikleri
Aralýk olacak sana her geliþinde
Çerçeveler verevinde
O suçlu sanýk
Ben mahkûm ýþýk
bir ömür aydýnlýkta saklansýn
Kim bilir deðil mi?
Belki çoðaltabiliriz profilimizi!
KAYIP YALDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Leylà ÇAKICILAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.