ben ahenginde kayboluyorum bu sessiz savaþýn sana son bir saba taksim üflüyor neyzen fakat gözlerin hep o gemiyi ararken benliðimi toplayamýyorum
sana bir nefes kadar yakýn o gözleri buðulu çocuk canýmý okuyor sinsice ve içimde bu can sýkýcý aðrýyý dindirmeye yeminli on yedisinde bir taze...
en tiz perdeden çalýyor sazende... en tez perdeden çal sazende...
þakaklarýmý sýzlatan Ýstanbul sýcaðý ciðerime iþliyor ben yine yangýn ortasýnda gül yangýn ortasýnda çöl...
biri þu eski kadýnlarý sustursun seslerinde yok oluyorum bir perþembe günü öðleden sonrasý gibi kavisli bir masal geçiyor aklýmdan ve gördüðün üzre satýrlar yetiþmiyor hayalime... bir yaným ölürcesine köhnüyor
þimdi en zalim i mgesin sen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lâ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.