Biz o limana hiç yanaþmadýk, ama batan geminin içindeki iki yaramaz çocuktuk. Kimisi bacaksýz, kimisi velet derdi, kimi de severdi… çocuktuk iþte, önümüze gelene bir tekme oynardýk, kiminde tren falan, hani mahallede bir arzu vardý, yürüdümmü aruzu kaldýrýrdý yüreðinde, ne vurulmuþtun ona, ufaktan kýs kýs güldüm diye bana da uyuz olmuþtun. Geç kalmadý ,ben de tutulmuþtum, okulun top modeline, bir iki inceldikçe ne dalga geçmiþtin, sanat uðrunaydý be oðlum! Ha...! Ama ben, senin ifadenle, kimsenin ayaklarýnýn paspasý olmamýþtým, rol icabý da olsa… Ne hýzlý geçti o yýllar ve ne hýrslý geçti kocaman sevdalar be arkadaþ, çocuktuk be oðlum, küçüktük be kardeþim.
Zaman aþýma uðradý; sýrtlan suratlýlarla tanýþtýk, belimize yük, elimize silah verildi! Delikanlýlýðýmýza çamur sürdürmedik, solucanlar, sayemizde daðýlmýþtý, yine de azmedildik, ezildik… yine de dik durduk. Biz o limana hiç yanaþmadýk, ama batan geminin içindeki iki yaramaz çocuktuk. Limanda yýkým olmuþ, insanlýk altýnda kalmýþ, maceraya bak; suç üzerimize atýlmýþ.
Biz o limana hiç yanaþmadýk… Batan geminin içinde çýrpýnýyorduk, ben kaptandým sen tayfa, baþka da kimse yoktu zaten, anlatamadýk. Sevgililerimiz bile gemiyi çoktan terk etmiþlerdi, inceden satýlmýþtýk… Cellat imzalar tabut üzerine bir bir adýmýzý yazýyordu. Ýki saðlam kurttuk, uyuz çakallar tarafýndan aranýyorduk… ………………….. Neyse bu hikayenin sonu gelmez, hiç oralý olmayýn… sadece çocuktuk…
Yine de; iþin aslý kardeþim; biz bu yeryüzünde hiç suçsuz çýkmayacaktýk. Biz o limana hiç yanaþmadýk, ama batan geminin içindeki iki yaramaz çocuktuk..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
işgal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.