ortasý yok karanlýklarýn. ilerde bir yerde titremekte dudak gibi bir ýþýk. yýllanmýþ kür kafam iskeleye dönerken, parmaklarýmý kýrýyor, kan damlatýyor, geniz yakýyor. bomboþ turuncu bir güneþ.
kuþlar kanat çýrpýyor aðýr aksak. tepeler akmýþ, yaþýyorum aheste. sereserpe bir çene konuþuyor benimle.
hem sevip hem nefret eden haksýz bir zirveye oturuyor, bukle bukle kahverengi saçlý kýrmýzý ojeli gölgesi kendinden büyük kürdan kadar bir kýz. gözleri týpký senin gibi: yorgun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
akif toprak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.