Gittin İşte

Yine akþam hüznü yaðýyor yüreðime
Gönülden akýyor sessiz ayrýlýk
Sensizlikte demleniyor "sensiz sevdam"
Sen gidiyorsun ardýna bakmadan...
Hem de sessizce gidiyorsun
Paslý bir hançer saplandý ta þurama
Batýyor hafiften, acýtýyor içimi
Kaçar gibiydin, usulca kayboldun
Geçtiðin her yer sessiz,
Her’siz kaldým...
Issýz sokaklarda yürüdüm
Eþsiz kaldým...
Konuþamadým kimselerle
Dilsiz kaldým...
Elimde deðil ...

Gittin de yaban ellere aktýn
Sevda nehrim...
Susuz kaldým sensiz buralarda
Yýkýldý hayallerim...
Ümit’siz kaldým yalan dünya da
Ýçimde batan güneþ doðmadý artýk
Iþýksýz kaldým güneþsiz dünyamda
Elimde deðil...

Tutamadým, elimden kayýp gittin
Sonsuzluklarýmý sildin de gittin
Dönmeyeceðini bile bile bekledim
Ve vazgeçmedim...
Sensizdim, dipsizdim, sualsizdim
Elimde deðil...

Yorgun bir ses çýnlýyor içimde
Duyamaz oldum...
Sen gideli gülmedi yüzüm
Basit bir tebessüme muhtaç oldum
Elimde deðil...

Böyle gitmemeliydin
Ve böyle bitmemeliydi deli sevdamýz
Bu ayrýlýða dayanýr mý yürek?
Sevemedim ayrýlýðýný
Alýþamadým gidiþine
Elimde deðil...

/Artýk kimsesiz yalnýzlýðýn esaretinde
Sessiz haykýrýþlarým hakim yüreðimde/

Elimde deðil ...

/Gittin gittin iþte/

Not: Bu þiir acizliðin ve caresizliðin bir ürünüdür.


Bülent Kaya

Sosyal Medyada Paylaşın: