MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Saf Adamın Şiiri
NuriCAN

Saf Adamın Şiiri



Gece gözlerini kapayýnca hüzünler baþlýyor
ben gözlerimi kapayýnca zifiri karanlýklar
uðultular yaðar göklerden, alev-ateþ ýrmaklar
içini çeker bir çocuk, bir þarký çýldýrýr dudaklarda
kapanýp içime yarama taþ basarým
kötülük etseler bile pusarým
el baðlayýp susarým

Üzülürüm bir zalimin bile boynu bükükse
kýrýksa kanadý bir kuþun
benimde kýrýlýr kanadým kolum
acýlara sapar yolum

Bükse boynunu bir çocuk
yüreði tekmelense bir anne’nin
bir kýzýn hayalleri yýkýlsa
dayanamam
oturup beraber aðlarým
dedim ya safým
herkesin acýsýna yanarým

Hayatýn bu kirli sahnesinde
hep aldanarak,
aldatýlarak,
acý çekerek öðrendim
zamanýn ve insanýn kirli yanýný
aþkýn ve acýnýn iksirini içmiþ bir derviþ gibi
yalanlarýn, çilelerin,
ihanetlerin içinde buldum kendimi hep
dedim ya safým
en zayýf tarafým
bana kötülük edeni bile baðýþlarým

Her ayrýlýðýn terkisinde bir aþk taþýdým hayata
her aþkýn terkisinde bin özlem yaþadým
düþlerimi denedim ýrmaklarla, gözlerimi baðýþladým
avare bir hüznü sarýp yaralarýma
unutulmuþ istasyonlarda bir baþýma kaldým
aðlarým

Dedim ya safým
kin kokan bir dünyada hüzünlenirim
kýzarýr yüzüm,
utanýrým kendi payýma, yalan söylese biri.
doðrulara akar pýnarým
bukelamun gibi rengim yok
kendim gibiyim yani
bu yüzden her þeye kanarým
aþka el baðlayýp aðlarým

Nerede bir kötülük görsem
can çekiþir dudaðýmda kelebek ölüleri.
söner yýldýzlarý gözlerimin kör olurum
nerede bir kötülük görsem...

Gücüm yetmez karþýlamayý yalanlarý
ikiyüzlü aþklar yaþamayý
sorma nerde kaldý hayallerim
kim açtý bu çukurlarý yüreðimde
hangi iklimin kederinde kayboldum
yüreðim bir yerde þimdi, ben baþka yerde
bir uçurumun kenarýna tutunmuþ kalmýþým.
özlemlerimden uzakta

Hayatýn çýkmazlarýnda
yaramý sardýkça yaralandým
aðlamayý öðrendim ardýndan
sisler ve sanrýlar kaldý elimde
acýlar ve ihanetler
dönüp bakamam geriye
anla

Dedim ya safým
yalan doðru her söze inanýrým
bu yüzden aldatýr bir çocuk bile beni
herkesi kendim gibi sanýrým
hep aldanýrým
hep aldatýlýrým belki
ama aldatmadým hiç kimseyi
kendim gibiyim
saflýðým yüzümden okunur
bu acýyan köylü kalbimle
gönlümün derinliklerinde hep güzellikler beslerim
hep kendime küserim
hep kendimi üzerim
yine de þiiri, kitabý ve insaný karþýlýksýz severim

Ben Kazým oðlu Nuri Can
kendi yüreðinin içine saklanýp
hüzünlü yüzü, aykýrý sakalýyla
kendi hülyasýnda yaþayan
sevgilerin çarmýha çekildiði bir dünyada
herkesi seven herkesi baðýþlayan

Ben Kazim oðlu Nuri Can
kederini unutup
baþkasýnýn acýsýna yanan
çocuklarla çocukça aðlayan, neþelerine gülen
bir ekmeðini bin kiþiyle bölen
ömrünce çalýþmýþ ama bir þeyi olmamýþ

Ben Kazim oðlu Nuri Can
halince þiirler yazan,
resimler çizen
kiminin gözünde dahi
kiminin gözünde enayi
ben Kazim oðlu Nuri Can
enayiliðine doymayan
bir çocuðun iç çekiþine boðazý düðümlenen
dayanamayýp gözyaþlarýna
oturup beraber aðlayan

Ankara terminalinde
yaþlý ve hasta bir kadýna yol parasý diye
otel ve ilaç parasýný verip
parkta sabahlayan
mide sancýsýndan kývranan sabahlara kadar
polis otosuyla götürülüp hýrsýz diye karakolda dövülen
ben Kazim oðlu Nuri Can
herkesin akýllý olduðu bir dünyada
saf adamýn biri
enayiliðine doymayan

Ben Kazim oðlu Nuri Can
yorgun, yalnýz ve yaralý
sýrtýnda bin zýpkýn yarasý
gözlerinde bin keder
kardeþlerinden bile kazýk yiyen
atýn beni bir çukura gitsin
dedim ya ben iflah olmam
ben adam olmam dostum

Bu bir enayinin öyküsü
yazýlmasada olur
okunmasa da
Ben Kazim oðlu Nuri Can

Nuri Can
www.nurican.com
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.