Ýlkokula bile baþlamamýþtým, Hani derler ya ! Dört yaþýnda iken akýl gelir yerleþir... "Ay da , Güneþ de benim için doðuyor " Zannedermiþ çocuk.
Öylesine bir çaðda iken, Köyden amcalar , teyzeler gelirken... Kimi çörekler getirirken, Kimi tavuk ile yumurtalar ! Herkesin getirdiði bir þeyler var...
Bir Mahmut amcamýz vardý, O bir baþka türlü... O da köyde çalýþýr uðraþýr, Aþaðý yukarý ayný kültürlü ! Ama o, bir baþka kiþilik taþýr...
Mahmut amca gelince, Biz çocuklara muhakkak Fiþeklere konmuþ ayrý ayrý ; Gökkuþaðý gibi rengarenk Halka þekerler getirirdi... Çok iyiydi aramýzdaki ahenk, Hepimiz kütür kütür yer bitirirdi...
Diyeceksiniz çok mu önemli, Astý üstü birer fiþek þeker besbelli... Ama çocukken biz çok sevinirdik, Þimdi bir aný kaldý teselli ! O þekeri ne çabuk bitirirdik, Sanki koca dünyayý çiðner, Aðzýmýzda doyasýya bitirirdik !
Mahmut amca gelince, Dünyalar bizim olurdu... Ne kadar kibar ne kadar ince, Çocukken dünyamýzý tadla doldurdu ! Nurlar içinde yatsýn, bal olsun þekeri. Bizi sevindirirdi, Ýnþallah artýk Cennettir yeri...
Bir ömür geçti aradan, Çikolata da çok þeker de... Dünyalar bizim olurdu , Nasýl da geçti zaman ! Þimdi , tadý da tuzu da kalmadý dünyanýn Sanki dünya aðzýmýzdaydý o an... Yaþam denilen rüyanýn , Neyi kaldý ki tadýlan ?! Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖZELÇİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.