Ak iplik kara iplik , Birbirinden ayýrd edilmeden... Daha sabah ezanlarý okunmadan , Engin daðlar üzerinden, Yavaþ yavaþ bir aðarma ile, Ýnsanýn içini ürperten... Derin bir sessizlik içinde, Ortaya çýkar tanyeri !
Yüce Allah’ýn kurduðu bu düzenin, Kim bilir böyle kaç gezegenin ? O müthiþ gücüyle çarpýlýr insan... Aðaran tepelerin ardýndan , Bütün haþmetiyle Güneþ’in , Doðuþunu gören gözler kamaþýr... Ne büyük bir güç bu... Ne büyük bir kudrettir bu !
Yüce Allah’ým, Hz. Musa seni görmek istemiþti.. Sen , bir daðýn üzerine... Þöyle bir bakmasýný söyledin ! Dað yanýp tutuþmuþtu... Hz.Musa da anlayacaðýný anlayýp, Göreceðini görmüþ , Af dilemiþti senden... Ben de, daha þafak sökerken, Sanki çarpýldým tanyerinden !...
Kullarýn alýþmýþýz kolayca, "Güneþ doðdu, güneþ battý " diye ! O tepelerin ardýndan, O sancýlý doðuþunu güneþin, Çoðumuz hiç görmez bile... Yüce Allah’ým sen çok büyüksün ! Her þeyin ile...
Bizler , anladýðýmýz kadar varýz , Ne olursak olalým ! Silinen bir nokta kadarýz ; Gün aðarýrken, Ya da batarken... Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖZELÇİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.