ÖZGÜRLÜK
Hürriyeti,geleceði
Birkaç kiþiye tutsak olan,
Üflesen uçacak,
Gösteriþten uzak,
Narin bir çiçek...
Bendim ben.
Ama içinde her an bir fýrtýna kopacak,
Kabý kabýna sýðmayan.
Ýçi sevgi dolu ,
Yüzü somurtkan,gözü ýrmak
Bir öðretmen.
Çünkü ben,
Görmedim hiçbir zaman
Ne gülen yüz, nede okþayan.
Kýrmak istedim tüm zincirleri
Özgürce yaþayan.
Bilmiyordum ülkemde,
Nereye gidersem gideyim,
Ne olursam olayým,
Nasýl giyinirsem giyineyim,
Törelere uyan
Bir kýskaç içinde yaþayan
Ýnsan olacaðýmý.
Evlendim, özgürüm artýk dedim.
Koskoca bir hayalmiþ bilemedim.
Daha çok daralan zincirleri göremedim.
Kýsacasý bu dünyada
Ben özgürüm diyemedim.
Ne düþüncemi anlatabildim,
Ne kalbimi
Kimselere.
Görmek istedikleri gibi gördüler beni
Gülüp geçtiler,
Dudak büktüler.
Hepsömürmek, hep ezmek istediler.
Varsa ,alabildilerse karþýlýðýný,
Sen iyisin dediler.
Ama yoksa alacaklarý,
Unutup gittiler.
Onlar bir karga, bir akbaba
Bense hep kartal oldum,
Yalnýz uçtum, kendi kanatlarýmla.
Gülmedim yüzüne,
Ne yalancýnýn, ne hýrsýzýn.
Doðruyu söyledim çýkarýma bakmaksýzýn.
El etek öpmedim, yalakalýk etmedim.
Dostum az oldu, düþmaným çok
Adam sende dedim, varsýn olmasýn.
Sahte dostlar, boþ konuþanlar.
Ben özgürce yaþayayým,
kanadýmý kýrmasýnlar...
Ve ,vede bana
Banka diye bakmasýnlar.
Kendi alýn terimi,
Kendi dostlarýmla,sevdiklerimle
Özgürce harcatsýnlar.
Bana yasak koymadan,
Beni zincire vurmadan
Beni töreyle boðmadan,
Korkusuz, çýkarsýz,
Dilediðim yerde, dilediðimle
Özgürce yaþatsýnlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.