TELEFON

Haydi artýk telefon çalda bitsin iþkence.
Bekliyorum baþýnda sabýrsýz gündüz gece.
Çalda sevindir beni,
Duyayým özlediðim o güzel tatlý sesi.
Ayrýlmam baþ ucundan ,ayrýlamam.
Nasýl kýrarým umudunu?
Silemem gözlerinin buðusunu.
Belki nöbet yorgunu,belki yeni döndü talimden,
Belki özledi sýcak bir aþýmýn kokusunu,
Belki arar anacýðýný.
Okþayamam baþýný.
O þimdi asker.
Duyunca bir ’’alo’’sunu,
Kanatlanýr uçarým.
Konacak dal ararým.
Belki bir iki gün barýþýr göz kapaklarým.
Uykuya dalarým.
Mutfaða koþar,yemekler yaparým.
En sevdiklerinden, en özlediklerinden.
Kurarým sofrayý yanýmda gibi.
Ne yazýk ki boþ kalýr sofrada yeri.
Gözlerim sandalyede,onun yerinde.
Bir hüzün çöker o anda.
Ertelenir iþtahým,
Umudum,sevincim,herþeyim.
Yeniden kýrýlýr kolum kanadým.
Gönlümün yeni su serpintisine kadar,
Herkes bir sonraki telefonu bekler.
,

Sosyal Medyada Paylaşın: