GELİN

Küçücük bir çocukken,doymadan oynamaya,
Verilir gelin diye,kaynanaya bakmaya.
Girer bir kör dehlize,korkar dýþarý çýkmaya.
Men konmuþtur herþeye:gülmeye,konuþmaya.

Gözyaþýyla tanýþýr,sevgiden huzurdan önce.
Asýk suratlar kýzar,sevdirmezler gönlünce.
Gömer coþkusunu bile,ruhunun en derinine.
Solar bir çiçek gibi,kendi evi içinde.

Gelin kürek mahkumu,çalýþ babam çabala.
Bir an eksik olmaz hiç,gardiyan bir kaynana.
Gelin olur evinde,ürkek bir ceylan önce.
Yýllar yýlý sürecek esaret bilmez niye?

Zevk vermez seviþmeler,sevgi sözü duymadan.
Tutkusuda kalmamýþ,olmuþ utangaç insan.
Kuþlar bile daha özgür,uçarlar vurulmadan.
Gelin kuþ olmak ister,göklerde kanat çýrpan.

Korkak bakar dünyaya,sanki suç iþler gibi.
Sevgi dolu bir dünya ,yabancý düþler gibi.
Töreler bitsin ister,yalancý sözler gibi.
Gelin haykýrmak ister,her özgür insan gibi.

Büyükler izin vermez,adýna töre derler.
Silinir gelinlerin gökyüzündeki renkler.
Boþ yere ararlar,çýkmaz sokaklarda geçitler.
Gelin olmak suçunu,müebbetle öderler.

Gelinler düþ kurarlar,gelecekten korkarak.
Umarlarki birgün yasaklar son bulacak.
Beklenmeyen dost gibi,bir gün kapý çalacak.
Huzur yüze gülecek,gelin özgür olacak.
Sosyal Medyada Paylaşın: