Sabrý hýrpalýyorsun hanelere çökünce
Yokluk, güneþ deðilsin, vakit tamam bat artýk.
Apansýz ziyaretin kalbe irin dökünce
Alacaðýmý aldým deyip çekip git artýk.
Bir annenin gözünde görebildim kendimi
Utandým mahcup oldum yýkýyorum bendimi
Düðüm üstüne düðüm attýðým kemendimi
Boynuma astým deyip bastýðýný it artýk.
Soðumuþ tencerenin boþ olan göbeðine
Umut kýrýntýsýnýn yosunlu dibeðine
Katmerli buhranlarýn pas tutmuþ öbeðine
Düþtüðüme piþmaným deyip tüken, bit artýk.
Devrilsin saltanatým yokluðum inþirahsa
Yakamda yirmi týrnak kan boyalý bir ah sa
Ziyaretin uzunu mübah deðil günahsa
Deyip dünya üstünden tut kendini at artýk!
Özlem Pala