Bugün günümüz anne gel dert deþelim
Dizlerin aðrýyordur, dur ben geleyim!
Sen bana,
Kirpikleriyle kileri kazýyan,
Bir avuç bulgura bir kuru soðan…
Ve gün boyu soðaný suçlayan gözlerle
Bir kadýný anlat.
Ben sana,
Yýrtýk pabuçlarýn iç kanamasýný
Yara bandýyla tamponlayan
Ve gün boyu buruþuk parmaklarýna bakamayan
Bir kadýný anlatayým.
Sen bana,
Yok çok olunca nasýl çok olunduðunu,
Babamýn ernimiþ(ki bu senin deyimin)
Gömlek yakasýný ters düz ediþini,
Dudaklarýna teyelli þükür dilini
Ve hayallerini…
Komþu bahçenin pervasýz mangal nefesini
Pervazsýz pencerenden men ediþini…
Gaz lambasýnda tüccar iþi yetiþtiren ellerinin
Duvardaki biçimini anlatayým.
Sen bana,
Küfeler dolusu hüznünü saklarken asma yapraklarýna
DDT’ li ham sözlerin boðaza dizimini…
Ve nasýl, bir ellilik baþý karlý dað gibi
Lavlarýna direniþini…
Ve dahasý
Hayal kýrýklarýndan,aþk molozlarýndan,
Güven enkazlarýndan saðlam çýkabilmeyi
Bir de,bir de o kahrolasý….
Gel, dertleþelim anne!
Dizlerin çok rahattý oldum olasý…
Ne zaman gülen þiirler yazacaksýn diye sorma bana…(Senin deyiminle)-Ön teker nereye, arka teker oraya …