Bin kere tövbe edip cayarken inadýndan, Bir tarafýn taþar da diðer yanýn durulur. Bulutlara deðdiðin kuþlarýn kanadýndan, Kör kurþunlar geçer de kuþlar bile vurulur.
Gördüðün rüyadaki deniz kýzý ve imbat, Her kulaçta bir damla gözlerine asýlýr. Girdabýnda batarken son çýðlýðýndýr imdat ! Ýmdat uman yarana deniz tuzu basýlýr.
Yalancý þahit olur kendinle kavgalýyken, Baðdaþ kurar yüreðin aklýnýn ortasýna. Bir fýrtýna koparýr mutedil dalgalýyken, Aklýn firara uðrar bakmadan arkasýna.
Ondan yana ne varsa, ne varsa ona dair, Herkesin yüreðinde tezahürü bir baþka. Hakikati söylerken baþka anlatýr þair. Ya çok erken bulunur, ya geç kalýnýr aþka.
Tüm bunlar kan gölümün destursuz gürültüsü. Örttüm üstünü artýk açýlmasýn örtüsü.
Özlem Pala
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozlem Pala Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.