SEN ANLA !

Yorgun kýrýk akþamlarýn içinden geçiyorum bir baþýma
hüzzam þarkýlar da konaklayýp , hatýralara sýðýnýyorum
hayat ! tüm acýmasýzlýðý ile ,
bir acýlarýn / bir yokluðunun pençesine
asýp duruyor yüreðimi , aldýrmýyorum
zaman la her þeye alýþtýðýný düþünüyor insan
ya da öyle sanýyor , bilmiyorum !

seninle baþlayýp , seninle biten ,
özlem kokan þiirlerde yazmýyorum artýk
dilsiz suskunluklar taþýyor cümlelerim den
senli kelimeleri ruhumun karanlýklarýna gömdüm çoktan
adýna biriktirdiðim tüm düþleri yýrtýp yýrtýp
savururup duruyorum her gece ,
yedi tepeli bu þehrin soðuk kaldýrýmlarýna

oysa , sen bilmeden ne çok yazdým ben sana
ne çok senli gözyaþlarýný sakladým kirpiklerimde
yokluðunla varlýðýn arasýnda sürüp giden bir ömürde
payýma düþeni fazlasýyla yaþarken ,
sözsüz ne çok kelime vuruyor dilimin kýyýlarýna
mýsralardan ötesi olmayan düþüm !
hüznünle harmanlayýp , hasretinle yazdýðým
tüm þiirler emanetimdir sana !

bilirsin ,
bu þehrin yaðmurlarýný ne çok severdim
her damlasýnda içim sana akardý ,
þimdi ise her yaðmurda , Ýstanbul yüreðimi ayaklarýna doluyor
lal bir ömrün sessiz çýðlýklarýnda yorgunluðum vuruyor camlara
artýk içime yazýyorum seni , kalemime izin vermiyorum
oysa bu kalem sen kadar hiç kimseyi yazmadý !
ve
kimliði belirsiz sevdamý
sana ve bu þehre yadigar býrakýyorum ki
sonu gelmez bir Ýstanbul masalý kalsýn diye

tüm gücümle SON diyorum ! içimi yararcasýna


þimdi yazamadýklarýmý da …
sen anla !

Sosyal Medyada Paylaşın: