BU GECE

BuGece

Pek keyfim yok bu gece,
Buz gibi yaðan kar altýnda yürüyorum....
Beynimde, örümcek aðý gibi sarýlmýþ düþünceler
Ve ben yalnýzca
Elimde izmariti kalmýþ bir sigarayla
Suratýma þamar gibi vuran
Rüzgarýn altýnda,
Benden ve baþýboþ
Köpeklerden baþka kimse olmayan,
Kör yarasalarýn uçuþtuðu zifiri karanlýkta
Körkütük sarhoþ kaldýrýmlarda
Yürüyorum...

Yürüyorum,
Benliðimi yitirmiþ bir halde,
Nereye gittiðimi bilmeden.
Kimbilir belki bu þehirden uzaklaþmak,
Belki’de sensiz bir yaþam sürmek,
Belki’de senden uzaklaþmak istiyorum.
Kalbim en güzel mutlu hayallerle dolu olarak.

Ellerimde ellerinin sýcaklýðýný,
Gözlerimde gözlerinin güzelliðini,
Kalbimde ise sýmsýcak sevgini,
Beynimde ise ettiðin bin bir yeminleri unutmadan
yürüyorum.

Acaba bir gün,
bir gün geri dönermiyim..
Ellerinden tutup,
Dudaklarýndan öpermiyim
Aþkýný kalbime iþlermiyim
Yoksa...
Yoksa seni unuturmuyum...

Unutmam güzelim
Eðerki seni unutmuþsam,
Bilki ogün ben ölmüþümdür...

Hakan Karayanýz



Sosyal Medyada Paylaşın: