Bana Derdi Yâr Ettin...

Bahþetmedin ey yâr, bana visâli,
Kendinin yerine, derdi yâr ettin…
Doðmadýn ömrüme, güneþ misâli,
Dünyâmý simsiyah bir diyâr ettin…

Derin uykularým, mâzide kaldý,
Gönlüm anlatýlmaz, bir hüzne daldý.
O eski ben gitti, baþka ben geldi,
Hâlimi hayâta, zor uyar ettin…

Hülyâlar kurarken, hep hayâlinle,
Gülmedin yüzüme, gül cemâlinle.
Bil ki, ey sevgili, sen bu hâlinle,
Cefâkâr bahtýmý bahtiyar ettin…

Bastýðýn yerlere oldumsa hasýr,
Hasretle her günü ettimse asýr,
Aranýr mý daha sevende kusur,
Sen beni kendimden, ar duyar ettin…

Âvâre eyledin, garip baþýmý,
Unutturdun bana, dünya iþimi.
Yordurup yýllara, vuslat düþümü,
Cümle hissiyâtýmý, ihtiyar ettin…

Ömrümce bir daha, sevemem artýk,
Kimseyi yâr deyi, övemem artýk.
Bu hüsrâný baþtan, savamam artýk,
Muhabbet yurdumda, ufku yar ettin…

Yerle yeksan oldu, düþtü haz kalem,
Üþüþtü baþýma, bin türlü elem.
Gözüme nem verdin, elime kalem,
Feryatta rehberim, Þehriyar ettin.

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın: