Geceler þairleri sever; þairler de geceleri,
Tüllenmiþ esmer karanlýða sevgilenmiþ heceleri.
Ýncecik bir ahenk; sessizlik merdivenini kullanýr,
Allanarak kanatlanýr ve pirlenerek ululanýr.
Kutsanmýþ sýrlar; donanmýþ güzelliklerle korlanýr,
Zarif bir yaðmur gibi iliþiverir, bengisudan elleri.
Esenlik nefesiyle þenlenir vuslattan þirinlik gülleri.
"Yük olma, yük al; engel olma, yol ol" güzelce asil duruþ,
Her tercih, bir vazgeçiþ; her seçimse bir kaybediþ.
Yük olmadan yük alýnýr, varolmanýn güzeliðinde,
Ve engel olmadan yol olunur, gönül yangýnýn alevinde.
Kaderin kadirine kenetlenir bütünüyle kainat,
Gecenin sükut atmosferinde hüzünlere çarpar kanat.
Ýðreti kederlerin þafak özlemi çýrpýnýr kadere inat.
Ötelerin ötesi, donanmýþ ziyafet sofralarý sevincinde,
Niyaza mutlanýr yýldýzlar aþk raksýnýn nöbetinde.
"Yük olma, yük al; engel olma, yol ol" güzelce asil duruþ,
Her tercih, bir vazgeçiþ; her seçimse bir kaybediþ.
Zaman dokunur an’da, yarýnlar sipariþlenir
Umudun gözleri parlar vakit seçme renklenir.
Dileklerin yankýlarý gökleri fellik fellik arþýnlar,
Mevsimlerin yüreði sombaharý segâh makamlar.
Arzular el pençe divanda, aþk badesini yudumlar.
Edep sýrtlarýnda eyyamca esnerken "ah"lar çiçeklenir,
Tanyeri ýþýrken ceylan soluklu mor geceler bitkinleþir.
"Yük olma, yük al; engel olma, yol ol" güzelce asil duruþ,
Her tercih, bir vazgeçiþ; her seçimse bir kaybediþ.
Bir beyaz sayfa havanýn saçlarýna yapýþarak,
Dairesel hareketlerle burgulanýr boþluðun ellerini tutarak.
Renkler göverir sayfanýn kalbinde med vakti gülümser,
Caný can yapan bir yelkenli cezir dalgalarýnda belirir.
Gölgeler oynaþýrken renklerle nakýþtan heykeller dikilir.
Bir yýldýz kayar ansýzýn... Bir sýzý dikleþir ardýþarak,
Damaklarda aþk tadý; gönüller birlenir, ebedi sarmaþarak...
Sait Edip Akdað/S. Edip Yörükoðlu