Geceler nâra doðru yürüse bile bile, Gün karaya belense, tarumar olsa bile, Çözülse dizin baðý, kýrk gün çeksen de çile; Diz takate erince, dayanýrsýn yüreðim...
Düþlerde kanatlanýp uçarsan ardý sýra, Ýnce maraz tez gelir kederin yaný sýra. Gözde hüküm sürse de anýlar sýra sýra; Göz gözü görmeyince, dayanýrsýn yüreðim…
Dövünsen de gam ile kavlimiz vardý deyip, Koca âlem içinde kalsan da garip garip, Feryadýný bir nebze duymazsa da o habip; Söz ahla tükenince, dayanýrsýn yüreðim...
Sanma ki yas tutuyor ne Urfa ne de Harran Nedeyim kuþatmýþsa yazgýný karla boran! Devrik sultansýn iþte! Dayan, deme yok soran; ’Biz’ sana el verince, dayanýrsýn yüreðim…
Saadet ÜN 11 Þubat 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Saadet Ün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.