Masal

Çok masal bilmem,
kimse anlatmadý çünkü uykuya dalmadan evvel.
Ninniler yoktur repertuvarýmda,
rüyalarým tekdüzedir hep,saçma uyku tonlarýnda...
Sen benden pamuk prensesi istersin,
benim anlatacak bir cücem dahi yoktur!
Öyle hayal meyal bir iki þey hatýrlarým çocukluktan kalan,
onlarýnda çoðu kendi uydurmam;
yani bildiðin yalan...

Çok masal bilmem,
hiç dinlemedim çünkü bir çift dudaktan.
Martýlar yoktur ufuklarýmda,denizler kirlidir hep,
gri mavi tonlarýnda...
Sen benden kýrmýzý baþlýklý kýzý istersin,
benim anlatacak bir yaþlý babaannem dahi yoktur!
Öyle kulaktan dolma bir iki þey anlatýrým gecmiþten kalan,
onlarýnda çoðu kulak çýnlamasýdýr:
bir kulaktan girip ötekinden çýkan..

Çok masal bilmem ve hatta masallara da inanmam!
Benim bir prensesim oldu yalnýzca
ve onun dýþýndakiler bana yalan dolan...
Simdi sen benden bir kül kedisi isteyeceksin,
oysa benim öyle küçük ayaklarým dahi yoktur:
o ayakkabýya uyan...
Kapat tüm masal kitaplarýný,
gözlerini gözlerime dik,
öyle bir dil ki kimse sökemesin bir daha!
Sen ve ben:masal olalým,
býrak baþkalarý anlatsýn...
Sosyal Medyada Paylaşın: