NEREYE KADAR
Doðruluk kayýp olmuþ bulamýyoruz
Bu bozuk düzenle nereye kadar.
Medeni bir millet olamýyoruz,
Bu bozuk düzenle nereye kadar.
Kanunsuz yollardan yaptýn serveti,
Gizli,gizli çaldýn soydun devleti...
Rüþvetle susturdun gelen heyeti,
Bu bozuk düzenle nereye kadar.
Helal dan kazanmak yetmiyor sana,
Suçunu söyledim darýldýn bana.
Aç kalmýþ çocuklar,aðlýyor ana,
Bu bozuk düzenle nereye kadar.
Çöp bidonundan ekmek topluyor,
Tinerci,esrarcý býçak saplýyor.
Köprü altlarýný mesken kaplýyor
Bu bozuk düzenle nereye kadar
Ölünce bir kefen alýp gidersin.
Berzah aleminde hep den betersin.
Doymazsýn þöhrete kibir edersin,
Bu bozuk düzenle nereye kadar.
Özgür’ün içinde acý bir keder,
Sönmüþ hep ocaklar ne zaman tüter,
Öyle acý var ki ölümden beter,
Bu bozuk düzenle nereye kadar.
Kâzým Özgür 15-MAYIS-1976
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.