Gönül Vitesini Boşa Aldım

Bir çift yeþil gözün, meftunu oldum,
Târifi imkânsýz, bir düþe daldým…
Hâl bilmez Leylâ’nýn, Mecnunu oldum,
Derin bir hasretle, baþ baþa kaldým…

Bekledim inatla, bomboþ yollarý,
Kurudu günbegün, sevdâ dallarý.
Üst üste binince, hicran yýllarý,
Kurduðum düþleri, hep taþa çaldým…

Özlemle yandýkça, bendeki baðýr,
Neþ’em hafif oldu, elemim aðýr.
Baktým ki, gözler kör, kulaklar saðýr,
Arzuhâlim gerçek sýrdaþa saldým…

Düþünce nasipler, kýsmetten ayrý,
Olmuyor feryâdýn, figânýn hayrý.
Sevdâdan umudum, kalmadý gayrý,
Gönül vitesini, zýr boþa aldým…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın: