Ve
İnsanoğlu Tüccar
Ýnsanoðlu tüccar, ömür sermâye,
Dünya baþtan baþa, büyük panayýr…
Ahret sepetine, sýðar her gâye,
Kiminde þer kokar, kiminde hayýr…
Yan yana dünyânýn, elemi, zevki,
Ýmandan beslenir, yaþama þevki.
Ne mal-mülk ebedi, ne makam-mevki,
Her kula son durak, taþlý bir bayýr.
Unutma, yaptýðýn, her yanlýþ tartý,
Ýyiliðe eksi, kemliðe artý.
Kandýrmasýn seni, zamanýn þartý,
Doðruya evet de, yanlýþa hayýr…
Tuttuðun her iþi, ecre fýrsat bil,
Akçe hesabýný, benliðinden sil.
Yanlýþ yolda ýsrar, insanca deðil,
Kendini þeytandan, tövbeyle ayýr…
Olma sakýn dostum, nefsine esir,
O’nun mârifeti, bil ki her kusur.
Hakký kalkan belle, adâleti sur,
Zâlimi tel’in et, mazlumu kayýr…
Olana ne mutlu, Yaradan’a yâr,
Baþka türlü hayat, tutmaz ki ayar.
Ömür inkar ile, kurak bir diyâr,
Lâkin ihlas ile, mümbit bir çayýr…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.