Seni arýyor gözlerim Sessiz bir Ýstanbul akþamýnda.. Ellerimi uzatýp Ellerinden tutmak istiyor ellerim Seni görmek istiyor gözlerim Ama göremiyorum Tutamýyorum ellerinden senin. Ellerini tutamadan Seni koklamadan Dokunamadan bedenine Gidiyorum buralardan Uçsuz bucaksýz bir yerlere...
Kimbilir. Kimbilir bu þehirde yalnýz yaþamak Belki’de bu þehirden kaçarcasýna Uzaklaþmak istiyorum. Gözlerimde yaþ Yüreðimde hüzün Kalbim ise Param parça olmuþcasýna Yürüyorum....
Attýðým her adýmda Seni düþlüyor, Seni özlüyor, Seni düþünüyorum. Düþündükçe Gökülüyor gözlerimden Bulgur bulgur yaþlar. Göz pýnarlarým kuruyuncaya kadar aðlýyorum...
Birgün. Birgün çýkýp gelirmisin? Dönermisin tekrar bana... Sonra boynuma sarýlýp Aðlarmýsýn? Seni seviyorum dermisin Bir istanbul akþamýnda....
Hakan Karayanýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakan karayanız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.