Bahar’da yaz’da güz’de Kendini sunarak can verdiði, Bir kýþ günü yaðan kar ile beyaza boyanmýþtý. Sanki bir gelinlik mi giyinmiþti, Yoksa o meþhur bir top beze mi sarýnmýþtý, Hava karlýda olsa ýlýktý, Su mutlu , Salkým söðüt mutlu, Çoluk çocuk,herkes mutlu. Gün bitti,gece geldi kar durdu. Ayaz bu fýrsatý ganimet bildi. Kýskandý mutluluklarý, Var gücü ile hýþýmla dondurmaya baþladý ortalýðý, Salkým söðüt üþüyor ürperiyordu. Su ise; Bir zamanlar kendini hapseden borudan fýþkýrýp , Yükselir,þöyle bir havada salýnýp,savrulup ahenkle Ýndiði havuzdan söðüdün köküne süzüldüðünü hatýrladý. Ama ne yazýk ki artýk akamýyordu söðüde, Hava daha da ayazlýyor, Söðüt üþüyor ürperiyor, Su boruda hapis,çaresiz, O’da üþüyordu ama daha çok söðüdü düþünüyordu. Son bir çabayla dýþarý çýkmak için zorladý. Nihayet boruyu patlatýp ulaþtý söðüde. “Üþüyorum” dedi söðüt. Su,çare olurum umuduyla sarýldý salkým söðüde, Sarýldýkça,su üþüttü söðüdü. Bu sevgi,dayanýþma ayazý çileden çýkardý, Daha bir hýrsla soðuttu havayý. Kat üstüne kat sardý su. Söðüt çok mutluydu, Suda öylesin. Ne kendisi,nede sarýp,sarmaladýðý üþüyordu artýk. Ama yýldýzlar hüzünlü. Aðladýlar, Ayda aðladý, Bulutlandý yüzü ay’ýn. Gözyaþlarý indi söðüdün kristalleþen dallarýna püskül,püskül. Gün aðarýyordu,ne yazýk hüzünlüydü güneþ, O’da göðü devralýrken aydan almýþtý haberi. Pencereden bakan çocuk heyecanla seslendi annesine, Bahçedeki aðaca bakýýýýnn!!! Anne senin yaptýðýn hayal aðacýna benzemiþ. Sosyal Medyada Paylaşın:
sızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.