Ben ne zaman susmaya kalksam, otur diye ýsrar ediyor cümleler... Gece yarýsý oluyor,þehir uyuyor ben uyuyamýyorum! Rüyalarýmda söyleyemediðim ne varsa paket yaptýrýyorum, Rüzgar esiyor,yaðmur susuyor ben konuþuyorum... Ben ne zaman susmaya kalksam, sözcükler indiriyor beni yere! Aklýmda türlü þiir,bir sürü þarký ve tek tek düþüyor sözler yerlere, eðiliyor topluyorum... Satýrlara sýðdýramadýðým ne varsa, yüreðime sýðdýrýyorum: günler geçiyor,ömürler bitiyor ben konuþuyorum... Ben ne zaman susmaya kalksam: hep geç kalýyor sükunet,randevusuna! Elimde sözcükler, bekliyorum bir cami avlusunda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
30ocak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.