Ayýþýðý,gecemavisi bir yol çizip önüme,alnýma yazmýþ adýný; Yüreðime mýh gibi saplanmýþ sevdânla çýkmýþým bu yola Zorlanan soluklarýmýn isyanýna aldýrmadan Þeytanýn,bileklerimi kanatan prangalarýný sürükleyerek Ve tükenen canýma,sana ulaþmak ümidimi ekleyerek Yürüyorum üzerimde akbabalar,beynimde baykuþlar Ve giderek dikleþiyor bu âþina yokuþlar...
Þimdi ben,bu gecemavisi yolda Ümitsiz ve mecalsiz,sonuma gitmekteyim Ve kalan bir kaç nefesimi Ayýþýðýnýn gecemavisine boyadýðý Sigara dumanlarýmda tüketmekteyim.
ÜNAL BEÞKESE
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.