Sessizce büyüdüm ben

Sessizce büyüdüm ben,
zaman geldi annemin aldýðý pabuçlar olmadý,
bedenim pantolonlarýma sýðmadý!
Zaman geldi aynalar tuhaflaþtý;
bana benzemedi suretim,aslýyla savaþtý!
Sessizce büyüdüm ben,
gizlice bitiverdi býyýklarým,
sakallarým yanaklarýmda birer buse oldu
ve avuçlarým acý doldu her geçen günde,
gün geldi düþlerim fenalaþtý...

sessiz sedasýz büyüdüm ben,
çýðlýk attým,haykýrdým kimse duymadý.
sarhoþ olacak kadar içirdim uykuyu gözlerime;
ne rüyalar kabuslaþtý,ne uykular karýþtý!
sessizce büyüdüm ben,
dünya kendi ekseni etrafýnda dolaþtý;
doruklarýna bulutlar ulaþtý gözlerimin,
ne yaðmurlar yaðdý yanaklarýma,
ne seller aþtý yüreðim
ve ben büyüdüm usul usul,
yalvardým tanrýya,
oralý bile olmadý!

ben büyüdüm,
çevremde kimse kalmadý;
her yer tenhalaþtý...
Sosyal Medyada Paylaşın: