"Emekliliðim gelsin, bir gün durmam" diyordu Sulh Hukuk kaleminde zabýt kâtibi Osman "Beynimi, bedenimi, daha yormam" diyordu Ediyordu yemin de, zabýt kâtibi Osman
"Üç beþ kuruþ alýrým bir arzuhal yazar da" "Yuvarlanýr giderim limon satsam pazarda" "Bu gidiþle kendimi bulacaðým mezarda" Haklýydý söyleminde zabýt kâtibi Osman
Nihayet geçti zaman, mutlu güne kavuþtu Bastý dilekçesini, derhal yuvadan uçtu Baþý göðe ermiþti, þimdi özgür bir kuþtu Emekli aleminde zabýt kâtibi Osman
Bomboþ geçti de günler, kaçtý hayatýn tadý Gezip tozmakla kalpten efkârý atamadý Ne arzuhal, ne limon, hiçbir iþ tutamadý Boðuldu eleminde zabýt kâtibi Osman
Çalýþtýðý günleri hatýrladýkça üzgün Yüreði yenik düþtü, yýðýlýverdi bir gün Maiþet derdi ile gelip geçen ömrünün Gülmedi bir deminde zabýt kâtibi Osman
(12.11.2006 - Lüleburgaz)
Zekâi BUDAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zekâi Budak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.