Dünya dedikleri bir tozlu yoldur. Bazan nasýr baðlar çýplak ayaklar. Daðlar, ovalar ayrý birer koldur. Yaylada serinler çýplak ayaklar.
Herkeste onun ömür sermayesi. Görenler bilmezki, halkýn divanesi. Bir baþka olur bunlarýn sevmesi. Hergün arþa yürür çýplak ayaklar.
Yýrtýklarýn da içinde güzelsin. Ben bilmesemde, sen yine özelsin. Yýllar yýlý neden böyle gezersin. Kar da da üþümez çýplak ayaklar.
Bu güzelliðin sýrrýný sordum. Sen susunca da kafamý çok yordum. Gözümü açýnca hep seni gördüm. Taþta iz býrakmýþ çýplak ayaklar. 21.12.2007 Ahmet Çelik Ceyhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
AhmetÇelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.