Ağlardık

bizim sözlerimiz bakýþýrdý senle,
gözlerimiz susuþurdu.
Sen fýsýldardýn geceye,
çýðlýðýn gelirdi sabaha!
Uyuyamazdýn kimi geceler,
Ay ýþýðýna yaslanýr,þiir okurdum sana
Ve sen düþlerime dokunurdun,
Sokulurdun kuytularýma;
Dýþarda ayaz ve hatta bembeyaz karlar yaðardý,
Aðlardýk...

Bizim ellerimiz küsüþürdü bazen,
Dudaklarýmýz barýþýrdý.
Sen yaðmura yürürdün bir akþamüstü,
Ben ýslanýrdým...
Þemsiyesiz sonbaharlar beklerdi hep kapýmýzda,
Mum ýþýðýna saklanýr,þarký söylerdim sana
Ve sen gülüþlerime dokunurdun,
Vurulurdum her ince ayrýntýna;
Takvimler yaprak yaprak ve hatta çabucak kopardý,
Aðlardýk...

Bizim tenimiz uyuþurdu çýrýlçýplak yalnýzlýklarda,
Kokumuz tutuþurdu.
Sen bir ter damlasý kadar sýcak yaslanýrdýn göðsüme,
Bir ürperti teðet geçerdi gönlüme!
Gözyaþlarý eþlik ederdi her yolculuðumuzda,
Kalan ve giden kim olursa olsun;
Aðlardýk...

Ve biz aðlardýk
Her hüzünlü þarkýda,her hikayede her romanda.
Aðlardýk ne zaman ayrýlýðýn sesi duyulsa;
Ki duyulacak en acý ses piþmanlýðýn sesidir derdik,
Piþman olmazdýk aðladýðýmýza!
Çünkü biz birlikte ýslardýk yanaklarýmýzý
Ve ne kadar kurusa da göz pýnarlarýmýz,
Ne kadar aðlasak da,bilirdik
Hiç bitmezdi aþkýmýz...

Sosyal Medyada Paylaşın: