Gözü dönmüþ geceler
Neler oluyor bana
Memleket ayný
Caddeler ayný
Evim yine ayný sokaðýn köþesinde
Yerini deðiþtirmiþ akrep ile yelkovan
Zamansýz aðlamakta bulutlar
Sokak lambasýnýn aydýnlýðýnda
Gölgem vurmuþ duvarlara
Ne kadar da biçimsiz
Saçlarým darmadaðýn
Ayaklarým çýplak
Oysa gülmek
Ne kadar yakýþýrdý bana
Düþlerimi böler o haberci öksürük
Yine balkonda oturuyor
Her gece küfürler yaðdýrdýðým o adam
Ýþlevini yitirir zaman
Offff aman
Gölgem düþüverir ayak uçlarýma
Tek tek söner evlerin lambalarý
Ve gece çakallarý
Karabasan gibi çökerken üstüme
Öðretilmiþ baskýlar
Ýçim nasýl dar
Tüm gözler üzerimde sanýrým
Perde arkasýndan
Duvar aþýrmasýndan
Büyür büyür
Kocaman olur gözler
Yakamam odamdaki yirmi voltluk ampülü
Ýçim dýþým görünecek sanýrým
Gündüz ýþýðýnda sevip saydýklarým
Adam kýldýklarým
Ýnsan kýlýklý gece orospularý
Gözü dönmüþ geceler
Neler oluyor bana
Bana gülmek yasak
Bana konuþmak yasak
Geçerek ayna karþýsýna
Dudaklarýmý boyamak
Eteðimin boyunu kýsaltmak
Belki
Belki aðlamak bile yasak
Yorulmuþ bedenim
Taþýyamaz olurum göz kapaklarýmý
Uyumak istemiyorum
Uyutmak istemiyorum kimliðimi
Utanmadan aykýrý düþlerimden
Nefret etmeden
Çýktýðým düþsel gece seferlerinden
Yaþamak
Suya yazý yazmak
Yaþamak
Býçak sýrtý
Her gecenin sonunda
Týrnakiçi yalnýzlýk
Bu bana tanrýnýn bir þakasý
SEVGÝ KAYA