Baðdat’ta da çocuklar vardý önceden. Gerçi onlar demokrasiyi bilmezdi, Saddam þarkýlarý öðrenirken okullarýnda Ölüm akýllarýna bile gelmezdi.
Sonra,yüzyýlýn zebanisi acýdý onlara, Bombalar dolusu demokrasi getirdi; Ne okul,ne þarký,ne ana,baba,kardeþ, Ne kadar dertleri(!) varsa bitirdi.
Baðdat’ta bu mevsimde önceleri Kuþ ve çocuk cývýltýlarý dolardý bahçelere, Þimdi,Vahþi Batý’dan gelme demokrasi(!) var. Zulüm,herzamankinden çok, Üstelik,Baðdat’ta bu ilkbahar Kuþlar ve çocuklar yok...
ÜNAL BEÞKESE (2004)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.