Geceye Vuruyorum Kendimi - 6
Geceye vuruyorum kendimi epeydir
Sýyrýlýp usulca siyah örtünün kenarýndan
Açýða çýkýyorum, alabildiðince açýða
En uzak yýldýza dikiyorum gözlerimi
Ya bitkindir bencileyin, ya da sýrf efkârýndan
Titriyor ýþýklarý
Yanyanayken bile ne kadar uzak
Ve ne kadar fakir
Zamane âþýklarý
Kendimi geceye vuruyorum epeydir
Karanlýða karþý bir þemsiye yapýp üstüme
Yaslanýyorum kocaman bir çýnara
Canýmý acýtýyor gövdesindeki yaralar
Kýrýlmýþ dalýný, budaðýný ekliyor yüküme
Yoruluyorum
Ve ne kadar söz versem de kendime
Sana darýlýyorum
Epeydir geceye vuruyorum kendimi
Býçak gibi ayaza karþý dönüp yönümü
Ýnadýna bir mezar taþýna dayýyorum sýrtýmý
Ýþte varlýk, iþte gerçek, iþte kuvvet
Bu taþ bildim bileli bu dað baþýndadýr
Ne çok erken piþmanlýðý
Ne de geç kalmanýn telâþýndadýr
Sükûnet burada oturur
Ve ne kadar kargaþa varsa götürün
Huzur istiyorum,
Bir parça huzur!
Hünkâr DAÐLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.