Ve
Kalbinde Bana Yer Aç…
Tak etti canýma, artýk þu firkat,
Bilemezsin kalbim, sana nice aç…
Hadi biraz inat, biraz da naz at,
O güzel kalbinde, bana da yer aç…
Seven sevdiðini, özlemez mi hiç,
Her dâim yolunu, gözlemez mi hiç.
Kalbimdeki yara, sýzlamaz mý hiç,
Umulur mu elden, bir zerre ilaç…
Gözlerin kaþlarýn, aklýmý aldý,
Tavrýn þeker-þerbet, sözlerin baldý.
Bir sevdâ meleði, kapýmý çaldý,
Bahtýma bað oldu, o parlayan saç…
Kaderde yazýlan, gelirmiþ baþa,
Leylâ’sýný bulan, dalarmýþ düþe.
Sevdâ yorulmazmýþ, düþtü mü peþe,
Ýstersen koþarak, tâ Fîzan’a kaç…
Þu dünyanýn aslý, gerçekten yalan,
Sâdece aþklardýr, mahþere kalan.
Olmadan ey güzel, hicranla talan,
Gel garip gönlüme, gonca güller saç…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.