Benim Aşkım…

Bitmez ayrýlýðýn, ayazý-buzu,
Âfete tutulan, baþ benim aþkým…
Kalmadý aðzýmýn, hiç tadý-tuzu,
Güç belâ yutulan, aþ benim aþkým…

Sabahtan akþama, yola bakarým,
Sonra yalnýzlýða, boyun bükerim.
Gözlerimden her dem, özlem dökerim,
Sellere katýlan, yaþ benim aþkým

Eðer meyletmiþse, bir yâre yürek,
Hicranla sararýp, solmak mý gerek.
Çektiðim çileye, sebep diyerek,
Tâlihe çatýlan, kaþ benim aþkým…

Nice yýldan beri, inatla, nazla,
O yârin ezâsý, Leylâ’dan fazla.
Yine de her gece, bin bir niyazla,
Nâfile yatýlan, düþ benim aþkým…

Yüzüne dek dolu, yüreðim gamla,
Yeisim okyanus, ümidim damla.
Biraz þaþkýnlýkla, biraz sitemle,
Feleðe atýlan, taþ benim aþkým…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın: