HELİN'E AĞIT ...II
Helin...
Helal edilmiþ zoraki düþleri
Yüreðinin kara kaplý defterinden beyaz sayfalarý çalýnmýþ
Kar kaplý soðuk görmüþ gül misali
Þubat kýzarýðýnda teni...
Gizli sevdasýna açýlamamýþtý
Ve "abi" diyordu "Mehmet abi"
Mehmet hiç bilmeyecekti
Helinin bakýþlarýndaki utangaç kaçamaðý...
Babasý nihayet düðün gününü belirlemiþ
Helinin kara günlerini davette gecikmemiþti...
Gece sabaha sýrt verdiði gün o gündü
Üzerinde Mehmet’in yorgunluðu ve hayaliyle
Gelinliði geçirildi üstüne...
Ne fýrtýnalar kopar içinde
Ne ah’lar ne figanlar fakat biçare Helin kýz...
Susmaz içindeki zýlgýtlar
Kývrandýrýr durmadan ah ile eyvah ile...
Kývýlcým düþmüþtür yüreðine...
"hiç mi sevmedin
Sana bir kez olsun Mehmet’im diyemedim"
Düðün gecesi görür damadý
Damat düþünceli ve gözleri kan kusar gibi
Masa baþýnda yanan mum alevi altýndaki
Fotoðrafý Helin’e gösterir
"bak" der
"bak bu benim sevdiðimdir
Artýk yüreðim cehennem yeridir
Sana dünyayý dar etmek tek niyetimdir"
Ve o ilk gecede Helin kan revan içinde dövülmüþtür...
Günler günleri kovalar
Helin her gün eþi tarafýndan banyoya kilitlenir...
Sabahý akþam eder eþi gelince de bir o kadar dayak yer..
Helin sýyýrmakta hayatý artýk
Banyoda kilitli kaldýðý günler boyunca
Durmadan elini yýkar sabunla
Sürekli pis olduðu düþüncesiyle...
Helin düþ görmez olur
Düþer otuz kiloya
Uykusuz kalýr geceler boyu
Yüreðini isyanýyla harmanlar
Zifiri peçe yapar yüzüne gölge gölge korkuyla
Ve dilinde mehmet’e aðýtla,
"Avcýlar kaçýrdý bahtý karayý
Þahine küllüðü hem zugarayý
Bu üç köyü þavký tuttu mu dersin
Kerpiçtendi þu Kozbaþ’ýn yapýsý
Deve Hüyükten geçer geçit kapýsý
Sahiplerim beni sattý mý dersin
Neneyle yazýsý kara neneyle
Gelmez miydin bir saat yanýmda kalmazmýydýn
Ben gitmem benim yarim var diyemez miydin
Nen eyle yazýsý karam neneyle"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.