paramparça edip çiðnediðim çiðnettiðin bir nefeslik gururun üstünde olan gelen öfkemle acýyla tepiniyorum dahasý var mýdýr
hani demiþ ya usta... iþte öyledir yer demir gök bakýr
kendimden kovduðum azametimi geri veremez gömütte tarazlanan duruþum
ve kayýp bir mücevher gibi bulup yeniden boynuma takamaz geliþin
ben hiçliði seçtim
sen kendine herþeysin
devran döner dönmesine de döne döne aldatýr
...
çýkýp çýkýp gittiðim doðrudur zamandan mekândan lâkin tevatürdür seni unuttuðum bir diken gibi battým içime kan revan boðazým bir diken ki olabildiðince çakýr
...
kýl payý akla ziyan anadan üryan hudutsuzdu sana istisnalarým sorgusuz nihayetlere çakýldým izahý var mýdýr
paslandým alazlandým
sanma ki yandým sanma ki kalmadým uslanmadým
ya Sabýr
...
hiç bir ayrýntýyý unutmaz gitmeler unutmadýklarý içindir inkârý üstlenir mesafeler vebali taþýr
ben hiçliði seçtim
sen kendine herþey ol azizim aldanmak sana hayrandýr
hani demiþ ya usta... iþte öyledir yer demir gök bakýr...
ceyda görk 22 þubat 2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ceyda GÖRK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.