Bir ’ah’ çeksem nasýlsa yaþam denizin beni boðacaðý yok!
Gelmiþ olduðum tüm yollardan tekrar geçmek zorundayken
Geceleri sabaha sunan gözlerim aralanýyor
Yarý çapaklý, yarý maðmur ama ikisinin tümü kadar yorgun.
Þmdi kalksam yataðýmdan dalsam sokaklara
Bir laðýmýn içinde aðzýmda sakladýðým küfürleri savursam
Kapanmayan açýk yaralarýma sürsem en bokundan hayatý
Kaybettiðim bilincimle kismi bir felç inmiþ olacak ki
Yakýþmadý söylediklerim þair geçinen genç bir adama.
Gerçeklerden sýyrýlýp dalsam rüya aleminin içine
Deli demelerine fýrsat vermeden çalsam týmarhanenin kapýsýný
Hayat denilen zaman da uyurgezerim desem sizin de bir farkýnýz yok benden
_Ýþte diyorum duymuyormusunuz?Korkunun senfonisi bu kabullenmeme
Yaþadýklarýmýz kocaman bir hayal kýrýklýðý
’Dur dedi’ elinde þýrýnga tutan iri yapýlý bir adam
’Bugünlük aldýðýmýz dersler kâfi þimdi uyuma vakti’.
Bilmezdi ki hep uyuyan onlardý halbuki...