Þimdi bir Emirgan akþamýnda ikimiz elele iken
þiirler okumalý sana.
Uzakta durma aþkým, hiç üzülmesin bu sevda.
Bitir ki mesafeleri, sana olan tutkuma gem vursun geliþin.
Gözlerimi uykuya teslim etmek istemiyorum
gözümü kapattýðýmda seni görememe riski boðuyor beni.
Yahya Kemal Beyatlý’nýn dediði gibi
’bir uykuyu cananla beraber uyumak’.
Ellerimi uzatsam camlarýn arkasýnda
hayalinin belireceðini düþünürken
Sessiz bir ürpermeyle içimi dolduruyor
bu satýrlarýn her biri
Neden hala benim olduðuna inanmýyorum
hâlâ ve neden?
Nefesimi tuttuðumda
içime ýlýk ýlýk bir nefesin aksa
Gözümü kapattýðýmda
yüzüme yumuþak bir tutam saçýn deðse
Rüyalar nehirlere karýþsa
ve
Adým adým sana ulaþsam.
Sonbaharýn, son yapraðý düþürdüðünden beri
Uzun ve ýlýk yaðmurlarý özleyen þehirleri sana benzetiyorum.