Çevremdekiler

Çýkýp baktým da çevreye þöyle bir dolaþarak,
Gördüklerim riya yalanla dolu yoktu sevgiden,
Yokluktu fukaralýktý, açlýk almýþ baþýný gidiyor,
Dost olmak için, nedense fakirdi sevilmeyen.

Herkes hücum ediyordu, paraya iþe kuyruða,
Koþuyorlardý insanlar beleþe yokluktu bitmeyen,
Ezenler mutlu ezilen yoksul derdi olan çoðalmýþ,
Fakirler daha fakir de ezilendi hep dert çeken.

Fatura banka kartlarý, çuval dolusu ceblerde,
Dürüstlerde para yok da, borçlardý ödenmeyen,
Borç yiðidin kamçýsýymýþ, zenginse alýp kaçmýþ,
Zenginler heybe doldurur da fakirdi sevmeyen.

Söyle ey garip, neyine güvenirsin isyanýnla,
Bil ki öüm var zulum var, yok ederler seni birden,
Senin gibisine düþ bile yasak, kulak ver sesime,
Boþa uðraþma, adam çýkmaz derler fakirden.

En doðrusu sevmek diyeceksin, dürüst olaný,
Hani nerede bulup sevsen, vede ona kulu olsan,
Samanlýkta iðne aramaya benzer, o doðru olaný,
Kalmamýþ’ ki etrafta, olsa da arayýp da bulsan.

Ýnsansýn elbet de olacaktýr, umut dolu düþlerin,
Ama ata sözü her umduðunu bulamazmýþ insan,
Bak etrafa þöyle her yerde korku kol gezer olmuþ,
Sarýlýrsýn boynuna gezerken o doðrudan bulsan.

Dönüp baktým da ben, yýllarým çabucak geçmiþ,
Buna raðmen yoktu, eskiye göre bende deðiþen,
Deðiþen tek þey saçlar kýr, bir de sakaldý uzayan,
Kuþlar’dý hala tellere dizilmiþ, baharda seviþen.

Kalmamýþ tanýdýk yüz, çoðu gitmiþ dostlarýmýn
Bir yaþlý eþim kalmýþ, benim gibi evde bekleyen,
O da gitse, iþte o zaman ne yaparým hiç bilmem,
Bizler gibi dürüst bir garibi, hayattýr sevmeyen.

Ýþte dostum ne umduk ne bulduk, fani hayattan,
Sinek gibi ezildik, yaþam için soluk alýp dururken,
Soðan ekmek azýk oldu, yine de þükredip durduk,
Doydu karýnlarýmýz, zenginin yediðine bakarken.

A.Yüksel Þanlýer
16 Þubat 2009-02-16
Antalya.









Sosyal Medyada Paylaşın: