Zamansýzdý gidiþin
Týpký geliþin gibi zamansýz...
Bir tutam bulutta düþüvermiþtin alnýma
Bahar yaðmuruydu gözlerin
Ilýk ve narin iki damla.
Tan yeriydi sonra
Sýcak ve kýzýl bir sevda
Dokunduðun yerde kaldý ellerin.
Çekip giderken sessizliðe
Gözlerimin saðanaðýna mecbur dudaklarým
Tuzlu ýslaklýðýyla yanarken oysa
Ýçim kadar alevlemedi tenimi sabahlar.
Bir kaldýrým taþlarý anladý halden
Bilirdi yaðmurda ýslanýrken
Ne kadar sert adýmlarýn ezdiðini her ayakta.
Þimdi ayaklar altýnda ezilen taþ
Yüreðimin nasýrlý soðukluðu
Unuttu bir yudum sevda ile ýsýnmayý
Bir lokma saadetle doymayý.
Çok uzak deðil
Daha dün gibi hayalin gözlerimde
Bir bilse yelkovan zamansýz gideceðini
Kovalarmýydý son hýzla akrebini
Dururdu yakaladýðý yerde akrep üstünde
Zehirlenmek pahasýna huzurdu ölüm.
Ve biz martý kanadýnda iki sevgili
Sonsuzluða doðmaktý gülüm...
SELMA PEKÞEN