Zirve

güneþli kente firar eden düþüncelerim
maviler içinde…
içimdeki ses yýrtýyor hüznün perdesini
yol veriyor ümitlere,
çiçeðe durmuþ badem gözlerin…


esneyen dallar rehaveti atýp üzerinden
silkiniyor ýlýk meltem esintisiyle
ufkun bittiði yere dokunuyor
sevdayla sývalý yüzüm…


gün süzülüyor usulca kirpiklerimden
okþuyor daðýn göðsündeki çimleri,
kontrolden çýkan ellerim
perçemlerde kelebek izi
mevsim boydan boya sen ve ben…


soyunuyor dilimizde efsunlu sözcükler
yeþeren tenler arzulara teslim
gül buðusu avuçlarýmýzda helezoni
ya goncalarda biriken terlere ne demeli!
içmeli aþk meyinden içmeli!


tut kafiyelerin ellerinden sevgilim!
zirvelerde daha fazla baþý dönmeden þiirin…




Aslý Aydýn



Sosyal Medyada Paylaşın: