Gölgeler

yüzüm iþgal edilmiþ þehir
pimi çekilmiþ fünye gözlerim
üstümde güz bir elbise
yüreðim sinsi ayrýlýklara teslim...



buðulu bakýþlarýn devrilirken küflü pencereme
yeþeren sesim kesiliyor rüzgârýn hançeriyle...



içimin sularýný kulaçlayan çýðlýk
düþüyor yaðmurlarla dizelere...
intihar susuþunda kafiyeler
derin bir sessizlik çöküyor gecenin üzerine
ýþýklar sönerken…



hüzünlerin örttüðü
kekik kokan vadilerde
kimsesiz aðaç yaralý þarkýlarýný söylüyor
kýlýç yemiþ uçurumlarda
senin için ölmeyi düþlerken...



Aslý Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: